Dagboek Han de Wilde
Overval op het distributiekantoor van Oegstgeest. Onduidelijkheden over de textieldistributie leiden tot verwarring. Grote drukte in de winkel. NB: Op de avond van 9 november 1943 drongen zes of zeven gewapende mannen het raadhuis van Oegstgeest binnen en gingen er vandoor met distributiestamkaarten, blanco persoonsbewijzen, legeszegels en bijna f. 1500,= plus enkele wapens. De overval is weliswaar uitgevoerd door een ploeg uit Koog-Bloemwijk (bij Zaandam), maar er deden verschillende mensen uit Oegstgeest en Leiden aan mee. De overval was tamelijk spectaculair: eerst werd de kassier waardemateriaal met een auto van huis opgehaald waarna men naar het Raadhuis ging. Daar was niet alleen het distributiekantoor gevestigd, maar ook het politiebureau. De twee dienstdoende agenten en een toevallige bezoeker werden in de cel van het politiebureau opgesloten, net als de kassier. De aanwezige bewaker werd opgesloten in de kluis van het distributiekantoor. Nadat men de sleutel had bemachtigd van de kluis van het raadhuis werd ook die geopend. Verschillende ambtenaren van het distributiekantoor en het raadhuis werden direct gearresteerd, maar kwamen na verhoor weer vrij. Op 11 december echter werd Klaas Veen gearresteerd. Bij hem thuis vond de Sipo een deel van de buit. Eén van de overvallers had een deel van de buit in Rotterdam op de zwarte markt verpatst en in aangeschoten toestand zijn mond voorbij gepraat. Daarbij was de naam van Klaas Veen gevallen. Na zijn arrestatie werden Veen en een andere ambtenaar van het distributiekantoor in een auto weggevoerd. Die kreeg onderweg echter een ongeluk. Veen raakte daarbij gewond en werd overgebracht naar de Ursula-kliniek in Wassenaar. De Leidse LO maakte plannen om Veen uit de kliniek te bevrijden, maar het juiste moment werd gemist. Een poging hem vrij te kopen mislukte. Zo raakte de LO een forse som geld kwijt.
- Beeldbank WOII
- Dagboek Han de Wilde
- LB 7000/2 deel Wilde, H. de
- Dagboeken
Bij bronnen vindt u soms teksten met termen die we tegenwoordig niet meer zouden gebruiken, omdat ze als kwetsend of uitsluitend worden ervaren.Lees meer