Brief van de vader van Lidwien Weijer van Herten vanuit Kamp Vught.

Brief van de Hendricus van Herten (18 juli 1900) vanuit Kamp Vught. De brief is nauwelijks meer leesbaar.Er staat:"Lieve moeder. Mijn adres is als volgt, H. van Herten, Schützheftling nr. 2830, Blok II a Kamp Vught. Het spijt mij dat ik op mijn brieven uit Scheveningen en Amersfoort gericht aan Tine geen antwoord mocht ontvangen. Nu weet ik niets omtrent haar toestand, en hoe ze de moeilijke dagen doorgekomen is. Met Gods hulp vertrouw ik dat alles ten goede is gekomen. Doe Tine mijn hartelijke groeten en zeg haar dat ze steeds in mijn gedachten is. Aan jullie allen heb ik ook veel gedacht en dank jullie voor alles. Jullie zijn mij allen dierbaar en daarom verlang ik jullie weer te zien. Mij gaat het goed naar omstandigheden. Gelukkig heb ik hier veel vrienden gemaakt. Moeder doe mijn bijzondere groeten aan Tine en hoop spoedig een troost en steun te zijn, Veel liefs aan allen met de hartelijke groeten. Een klein pakje met brood, kaas enz mag U zenden. Harry." Henrikus van Herten, geboren 18 juni 1900 en wonende aan de Zwartebroekstraat 18 in Roermond, werd in 1942 gearresteerd in Roermond met bonnen voor het verzet. Hij werd beschuldigd van diefstal en van de gevangenis in Scheveningen getransporteerd naar Amersoort en daarna op 16 januari 1943 naar kamp Vught. Omdat Hendrikus beschuldigd werd van diefstal werd hij in de gevangenencategorie 'asocialen' ingedeeld, een label dat vooral gebruikt werd voor mensen die na beschuldiging van kleine criminaliteit naar een concentratiekamp waren gestuurd. In kamp Vught werkte Hendrikus aan de opbouw van het nieuwe concentratiekamp, waar nog nauwelijks drinkwater, voedsel of medische zorg was. De gevangenen raakten verzwakt en werden ziek. Op 12 maart 1943 werd Hendrikus vrijgelaten, maar hij was te ziek om te reizen waardoor hij tot 11 mei 1943 in het kamp bleef. Eind 1943 vreesde Hendrikus dat hij opnieuw opgepakt ging worden. Hij vertrok naar Groesbeek, waar hij in een bungalow aan de Herwendaalse weg 1 in Groesbeek kwam te wonen. Een meneer Bakker leende hiervoor de woning uit. Na de oorlog had Hendrikus veel last van zijn ervaringen in het kamp. Hij vertelde zijn kinderen later dat hij in het kamp 'gebroken' was maar trad niet in detail en vertelde nooit dat hij het stigmatiserende label 'asociaal' had gekregen.