Utrecht, monument aan de Prinses Marijkelaan

Het monument aan de Prinses Marijkelaan in Utrecht is opgericht ter nagedachtenis aan tien verzetsstrijders die hier op 7 mei 1945 door oorlogshandelingen zijn omgekomen. De namen van de tien slachtoffers luiden: Cornelis Aaldrik de Bode (geb. 6 april 1913 te Rotterdam), Johannes Theodorus van den Hurk (geb. 14 januari 1907 te Utrecht), Paulus Adrianus van den Hurk (geb. 14 oktober 1905), Pieter Adriaan Willem Laseur (geb. 5 maart 1917 te Utrecht), Johannes Franciscus Marie Meurs (geb. 6 februari 1918 te Amsterdam), Jan Philip Marius Muus (geb. 5 april 1919 te Utrecht), Gerard Hoogewerff (geb. 29 oktober 1918 te Utrecht), I. Wessel, Robert H.M. Regout (geb. 5 augustus 1917 te Utrecht) en Petrus J. Wefers Bettink (geb. 13 december 1921 te Utrecht). Op 7 mei 1945, twee dagen na de Duitse capitulatie, was Utrecht nog steeds bezet. Twaalf verzetsstrijders gingen die dag op pad naar het huis van de oprichter en leider van de NSB, Anton Mussert, aan de Prinses Marijkelaan, om hem te arresteren. Tien van de twaalf verzetsmannen werden door de aanwezige Duitse soldaten doodschoten. Twee zagen kans achter een muurtje weg te duiken. Later op die dag trokken geallieerde troepen de stad Utrecht binnen en werd Anton Mussert in Den Haag gearresteerd. Na een proces op 27 en 28 november 1945 werd hij op 12 december 1945 door het Bijzonder Gerechtshof in Den Haag ter dood veroordeeld wegens hulpverlening aan de vijand, een aanslag op de grondwettige regering en een poging Nederland onder vreemde heerschappij te brengen. Dit doodvonnis werd op 20 maart 1946 door de Bijzondere Raad van Cassatie bevestigd. Op 7 mei 1946, precies een jaar na zijn arrestatie, werd Mussert op de Waalsdorpervlakte gefusilleerd. Onthulling De plaquette is geplaatst op 5 mei 1947.