Stuk terug : de aftocht van sergeant Meijer

In de middag van 12 mei 1940 wordt bij Doorn de eerste en enige Nederlandse militair wegens desertie veroordeeld en gefusilleerd: de 22-jarige sergeant Chris Meijer uit Dieren. Maar was er eigenlijk wel sprake van desertie? En heeft Meijer een fair proces gehad?<br/>In Stuk terug, de aftocht van sergeant Meijer vervlecht Jan van Weeren menselijk drama en historische feiten tot een roman over het leven en de dood van een Gelderse jongen die de Grebbelinie moest verdedigen terwijl zijn eigen dorp al door de vijand was bezet. Hoe zit het nu precies met deze eigenzinnige sergeant? En met de overijverige generaal die zijn manschappen ziet weglopen? Gaat het om recht of onrecht, om gelijk of ongelijk, of om de tragische onontkoombaarheid van het bestaan?<br/>Recensie(s)<br/>In de meidagen van 1940 is de 22-jarige sergeant Chris Meijer uit Dieren verantwoordelijk voor de inzet van twee stukken pantserafweergeschut. Zijn onderdeel staat opgesteld in de stoplijn rond de Laarse Berg. Tijdens de Duitse aanval op de Grebbeberg worden de verbindingen verbroken en de voorposten al snel uitgeschakeld. Hevig artillerievuur volgt. Chaos alom; duidelijke commandovoering ontbreekt. Bij gebrek aan de juiste munitie besluit sergeant Meijer terug te vallen op de Vesting Holland. Bij Nieuwersluis wordt hij tegengehouden en gearresteerd, waarna hij al snel wordt beschuldigd van desertie. Op 12 mei 1940 wordt hij als enige Nederlandse militair veroordeeld en binnen twee uur gefusilleerd. Na de oorlog wordt zijn naam zelfs van het herinneringsmonument voor de gesneuvelden in Rheden verwijderd. Zelden heeft een veroordeling zoveel discussie losgemaakt. Rehabilitatie is tot op heden uitgebleven. In verhalende vorm beschrijft Jan van Weeren de lotgevallen van sergeant Meijer tijdens de meidagen 1940. De auteur plaatst vraagtekens bij het proces en de rol van generaal Harberts, die dertig jaar na dato in een interview verklaart nog steeds achter het vonnis te staan. <br/><br/>