Officierspet van Ludovicus Josephus Evert Cikot (1925-2009). Indiëganger.

Officierspet van Ludovicus Josephus Evert Cikot (1925-2009). Indiëganger. -Betreft (vermoedelijk) een naoorlogse legergroene officierspet, met donkerbruine kinband op de klep, en voorop een goudkleurig embleem van de Koninklijke landmacht: een lauwerkrans met daarin een medaillon met Nederlandse leeuw op een oranje achtergrond, en bovenaan een Nederlandse kroon. Binnenkant van de pet is bekleed met oranjekleurige voering, en een label met maat 53, de naam Cikot, datum 17/11 [zonder jaartal], en nummer: 1362. Tijdens de bezettingsjaren was Ludovicus Josephus Evert Cikot (Luc) Cikot scholier op het St. Canisius College te Nijmegen, en actief in het verzet (onbekend in welke hoedanigheid). In Juni 1944 werd Cikot lid van de Binnenlandse Strijdkrachten (BS). Bij de BS zat Cikot bij het Strijdend Gedeelte (S.G.) 3e Bataljon-13e Compagnie, ingedeeld bij het onderdeel STAF, in de functie van groepscommandant bij de administratie. Op 10 november 1944 werd Cikot opgepakt bij een razzia in Rotterdam. Vanuit Rotterdam moest Cikot, samen met zijn latere zwager Gé Olthof, naar Waddinxveen lopen. Bij aankomst aldaar in de avond, zagen ze, samen met een andere gevangene: Wout Kieboom, kans te ontsnappen. Cikot liep samen met Kieboom terug naar Rotterdam, en dook hij enkele dagen onder in Terbregge. Na de oorlog vertrok Cikot op 5 oktober 1946 als dienstplichtig militair naar Nederlands-Indië, en kwam daar op 4 november 1946 aan te Tandjong Priok. Vanaf 21 november 1947 maakte hij als luitenant bij het Regiment Uitrustingstroepen van de Koninklijke Landmacht (KL) deel uit van de T-Brigade [Tijger Brigade], in de functie van Brigade Materieel Officier (BMO). In oktober 1949 werd Cikot op eigen verzoek gedemobiliseerd. Op 29 oktober 1949 vertrok hij uit Indonesië, en arriveerde op 29 november in Rotterdam.