De Nederlandse verzetsgeest Na de meidagen van 1940 volgde een periode van afwachten.

De Nederlandse verzetsgeest Na de meidagen van 1940 volgde een periode van afwachten. Lang niet iedere Nederlander was aangenaam verrast door de gematigde houding van de bezetter en het correcte gedrag van de Duitse soldaten. Van begin af aan waren er mensen die weigerden zich bij de feiten neer te leggen en die zich niet om de tuin lieten leiden door het ogenschijnlijke milde optreden van de Duitsers. De eerste uitingen van protest doken op. Van georganiseerd verzet was tijdens de eerste maanden nog nauwelijks sprake. Het waren individuele acties, vaak speels van aard. Ze waren niet zozeer bedoeld om de bezetter en zijn bondgenoot, de NSB, direct schade toe te brengen, maar om de verzetsgeest onder de bevolking wakker te roepen. Lijdelijk verzet: Straatpropaganda. Officiële politiefoto van het clubhuisje der waterpadvinders aan de Schuttersweg te Hilversum, dat tijdens de bezetting door de Jeugdstorm in beslag genomen was en herhaaldelijk door onze groep werd voorzien van anti-Duitse opschriften en zelfgedrukte aanplakbiljetten. Onze groep bestond toendertijd uit: Wouter Albers, Kees Bosman, Piet Bosman (vader Kees), Piet Bruyn, Guus Dull, Kick Dull (overleden in concentratiekamp September of October 1944), Rol Korpenhoek en Leo de Zoeten.